Додека се повеќе се зборува за можна ескалација на војната во Украина и нејзино ширење во остатокот од Европа, или сценарија кои вклучуваат доаѓање на западните воени сили на територијата на Украина за директно да му помогнат на Киев во борбата против Русија, за очекување е дека во позадина сите страни веќе интензивно се подготвуваат за таква можност, дури и ако тоа е нешто за што не мора да се зборува многу јавно.
Некои се уште се подготвени да кажат нешто за тоа, а информациите со кои располагаат официјалните лица кои под услов да останат анонимни дале коментари за британскиот весник <a href="https://www.telegraph.co.uk/world-news/2024/06/04/nato-land-corridors-us-troops-european-war/">Телеграф</a> се доста вознемирувачки бидејќи веќе ја „цртаат“ воената карта на Европа.
Споменатите неименувани официјални лица тврдат дека НАТО во моментов работи на повеќе „копнени коридори“ преку кои американската армија, заедно со американскиот оклопни возила, би можела брзо да биде преместена на линијата на фронтот во случај на голема европска копнена војна со Русија.
Очигледно, некои во НАТО, или поголем број од нив, веруваат дека директна и конвенционална војна со Русија е всушност можна.
Во тој случај, што се случува со рускиот нуклеарен капацитет и руската нуклеарна доктрина? Што е со нуклеарната способност на НАТО?
Директната војна меѓу Русија и НАТО се сметаше за неизводлива токму поради заемно обезбеденото нуклеарно уништување, но во последно време се чини дека некои веруваат дека двете страни едноставно ќе ги прифатат „правилата на играта“ дека или таквото оружје не се допира, или - што би биде уште покатастрофално - дека војната навистина може да се води на територијата на Европа со сите средства, што е целосно апсурдно бидејќи самиот континент повеќе не би бил способен за живот, а камоли за војна, дури и по кратка „нуклеарна размена“.
Сепак, се чини дека некои основни тези едноставно се отфрлени во корист на постојано растечкиот милитаризам без крај. Имајќи го тоа предвид, да видиме што друго наведуваат споменатите извори.
Во случај на сценарио за „голема копнена војна во Европа“, американските војници би се симнале во едно од петте пристаништа и би биле испратени понатаму по однапред испланирани логистички рути кон руската армија, со која би се соочиле директно.
Можеби веднаш треба да се спомене дека една од овие планирани рути оди директно и преку Хрватска, Грција и Бугарија, што значи дека во случај на ваква војна земјите не би биле поштедени, како од воени движења, така и од евентуални воени репресалии.
Беше објавена и мапа на која се прикажани рутите:
Се разбира, на Балканот сите се заинтересирани за рутата број 2, за која се вели дека ги претставува американските војници кои се симнуваат во италијанските пристаништа и потоа продолжуваат преку Словенија, Хрватска и Унгарија до Украина, како и рутата број 3, каде американски војници се симнуваат во Грција и потоа преку Бугарија и Романија одат кон источноот крило. Македонија граничи и со Бугарија и со Грција, и е членка на НАТО.
Сето ова планирање за војна доаѓа во време кога највисоките лидери на НАТО предупредуваат дека сите западни земји мора да се подготват за директен конфликт со Русија, кој, според нив, ќе дојде во рок од две децении.
„Интересна“ визија за иднината. Можеби претпоставуваат дека тогаш сепак на власт ќе биде Владимир Путин (71)?
Треба да се спомене и дека овие претпоставки не оставаат премногу простор за алтернативна, помирна иднина на Европа.
Се издаваат предупредувања како веќе да е решена голема војна.
Од кого? Лидерите на НАТО тврдат дека Русија ќе нападне. Очигледно, Русија го тврди спротивното, дека НАТО е тој што цело време се подготвува да ја нападне Русија.
Неможноста да се види перспектива за мир во Европа е можеби највознемирувачкиот аспект на овие планови, бидејќи тие се само проекции сами по себе, но кога не им се дава опција за нивно пензионирање, тогаш самата војна во Европа почнува да звучи како некакво самоисполнувачко пророштво (!) .
Што се однесува до самите планови, очигледно е дека тие произлегуваат од заклучоците што НАТО ги донесе на минатогодишниот самит во Вилнус, главниот град на Литванија. Тогаш се зборуваше дека НАТО ќе подготви околу 300.000 војници кои ќе бидат држени на високо ниво на подготвеност во случај на ескалација на војната.
Постојните планови предвидуваат американските трупи да се симнат во холандските пристаништа пред да се качат на возовите што ги носат, на пример, низ Германија и до Полска.
Во случај на руска инвазија на НАТО, американските трупи ќе бидат испратени до пристаништето во Ротердам пред да бидат преместени на исток.
Но, зад сцената, исто така, се прават аранжмани за продолжување на рутите до други пристаништа за да се осигура дека руските сили не можат да ја прекинат копнената линија за комуникација во случај на војна.
Ако силите на НАТО кои влегуваат од Холандија бидат погодени од руско бомбардирање или ако се уништат северноевропските пристаништа, алијансата ќе се фокусира на пристаништата во Италија, Грција и Турција.
Од италијанските пристаништа, американските војници би можеле да бидат префрлени по копнен пат, како дел од гореспоменатата рута 2, преку Словенија, Хрватска до Унгарија, која граничи со Украина.
Постојат слични планови за транспорт на силите од турските и грчките пристаништа преку Бугарија и Романија за да стигнат до источното крило на алијансата.
Се прават планови и за транспорт на војници преку пристаништата на Балканот, како и преку Норвешка, Шведска и Финска.
Бугарскиот претседател Румен Радев, пред два дена изјави ја следи состојбата со развојот на војната во Украина.
“Вклучувањето на НАТО во овој конфликт е јавна тајна која станува се поочигледна.
Оваа инволвираност се продлабочува и носи ризик од неконтролирана ескалација и нуклеарна војна, а сите шпекулации на оваа тема се насочени кон задушување на јавното мислење.
Бугарите треба да сфатат дека живееме во исклучително предизвикувачко време и нашата безбедност, нашиот развој и иднината на Бугарија зависи од активноста на секој од нив.
Не кажав категорично дека Бугарија одлучила да испрати свои војници во Украина.
Нашите самонаречени „евроатлантци“ се кукавици и неспособни сами за таква одлука, бидејќи добро знаат дека ќе бидат отфрлени од општеството, како што тоа го добија кога се обидоа да го откажат 3 март како државен празник.
Во спротивно, ако им оставиме на нив, со задоволство би ги испратиле сите Бугари да се борат на фронтот за да ја прикријат својата лажна евроатланска фасада, бидејќи тие се многу далеку од евроатлантските и демократските вредности и се обидуваат да ги прикријат своите маани, ставајќи ја на ризик земјата и нас и Европа.
Бугарските политичари мора да разберат дека досега постоеја две црвени линии кои ја ограничуваа неконтролираната ескалација на војната.
Првата е ограничување на географскиот опсег на воените дејствија само на украинска територија, а втората е недозволување директен судир меѓу НАТО и руските војници.
Со повиците да се дозволи западното оружје да удри длабоко во Русија и со формализирањето на испраќањето советници и обучувачи на самата линија на фронтот, овие црвени линии се преминуваат и за жал нашите политичари стануваат дел од некои неадекватни одлуки со сите последици што произлегуваат од тоа.
Одлуката за тоа кој ќе ја претставува Бугарија на самитот на НАТО во Вашингтон во јули е законски донесена од Советот на министри, но со сите последици и историска одговорност за официјалниот кабинет, бидејќи ова е егзистенцијален состанок на кој се одлучува за војна и мир.
Мора да го земеме предвид и самиот легитимитет на сегашниот Министерски совет, кој е производ на парламентот добиен со исклучително низок одѕив на гласачите и со катастрофално ниска доверба од бугарските граѓани, помалку од 10%, како и производ на гаф со бугарскиот Устав.“ - посочи Радев.
Во овие коридори, националните армии нема да бидат ограничени со локалните регулативи и ќе можат слободно да транспортираат пратки без вообичаените ограничувања, се вели во соопштението, кое го пренесува <a href="https://www.telegraph.co.uk/world-news/2024/06/04/nato-land-corridors-us-troops-european-war/">Британски телеграф.</a>
Претходно, француската влада се пожали дека нејзините тенкови се задржуваат на странските граници со бирократски процеси додека се обидувале да бидат распоредени во Романија како дел од новиот план за одбрана од руска инвазија.
Пристаништата во северна Европа, како што се Холандија, Германија и балтичките земји, се сметаат за особено ранливи на руски ракетни напади.
Генерал-полковник на НАТО Александар Солфранк рече:
„Сè е дизајнирано на таков начин што ја има потребната издржливост“.
Но, по предупредувањето дека НАТО има само 5% од воздушната одбрана потребна за покривање на источното крило, Солфранк рече дека е загрижен за способноста да ги брани клучните логистички центри.
„Додека ја набљудувавме и проценувавме руската војна во Украина, забележавме дека Русија често ги напаѓа украинските логистички бази“, рече тој.
„Ова мора да доведе до заклучок дека е јасно дека огромните логистички бази, како што знаеме од Авганистан и Ирак, веќе не се можни бидејќи тие ќе бидат нападнати и уништени многу рано во конфликтна ситуација. Што се однесува до воздушната одбрана... Не можам да замислам ситуација кога имаш доволно противвоздушна одбрана, тоа е добар пример за тоа каде се применува воениот принцип: „Ако сакаш да бидеш силен насекаде, никаде не си силен“.
Гледајќи ја горната карта, веднаш се видливи неколку детали.
Прво, НАТО планира рути за движење на американските трупи низ своите земји-членки, но некои од тие членки, политички гледано, можеби нема да бидат подготвени да учествуваат во такви операции.
Ова првенствено се однесува на Унгарија и Турција, барем за време на сегашната влада. Или се базира на претпоставката дека во случај на голема војна, Орбан и Ердоган мора да попуштат под притисок?
Тука е и Бугарија, чиј претседател, како што погоре напишавме, смета дека Бугарија не треба да испраќа свои војници во Украина.
Јасно се споменува дека војната со Русија е можна во рок од „две децении“, што претпоставува дека ниту споменатите двајца-тројца веројатно повеќе нема да бидат на власт.
Понатаму, судејќи по местата каде би слетала американската армија, се чини дека најбезбедниот дел од Европа би бил нејзиниот југозапад, односно Шпанија и Португалија, иако тоа веројатно малку би им значело, имајќи предвид дека само членството во НАТО обврзува да учествуваат во толку голема војна.
Единствените големи „дупки“ каде НАТО не е присутен во Европа се Ирска, Швајцарија, Австрија и БиХ и Србија на Балканот.
Прашањето е дали некој би можел да избегне конфликт од таква големина.
Ако конфликтот стане нуклеарен (креаторите на овие планови не објаснуваат на кој било начин како да не стане) тогаш концептот на неутралност не би значел премногу бидејќи Европа како цела територија може да се лизне во нуклеарен холокауст.
<b><i>(Vecer.mk <a href="https://www.advance.hr/tekst/kroje-se-kopneni-koridori-za-americku-vojsku-preko-europe-i-direktan-sukob-s-rusijom-od-5-predlozenih-koridora-za-americke-trupe-i-tenkove-jedan-ide-preko-hrvatske-i-slovenije-a-mogucnost-mirne-europe-iskljucuje-se-u-poplavi-militarizma/">VIA)</a></i></b>
