Зоран Милановиќ триумфираше - беше многу блиску до постигнување на нешто речиси неверојатно во хрватскиот политички живот - минувајќи низ првиот круг од претседателските избори.
- Обработени 99,88% гласови, за малку ќе победи Милановиќ во првиот круг. Потоп за Приморац.
Одиме во вториот круг, но работата е практично решена - како што тој што според легендата ќе го извлече мечот од камен станува крал на цела Англија, тој што ќе добие 49% од гласовите во првиот круг станува новиот претседател на Хрватска. Зоран Милановиќ очигледно ќе успее и ќе биде претседател таму од февруари до нешто далечната 2030 година.
-Ги одвеа. Сите. Пред се го победи кандидатот на ХДЗ Драган Приморац. Иако Приморац имаше директна и силна поддршка од премиерот Пленковиќ и ХДЗ, единствената хрватска партија која има ограноци во секое село (СДП, да потсетиме - уништи еден куп свои ограноци),
<b>Висината на апсурдот</b>
Приморац имаше мизерен резултат. За ХДЗ можат да се применат зборовите на Ѓолет: „Залудни ви се парите, синови, вашата добра волја ништо не им помогна. Приморац, како кандидат, едноставно настапи и зборуваше празно - тој е типичен пример за тоа како човек успешен во една работа не мора нужно да биде успешен и на друга.“
Милановиќ раскрсти. Со многу малку јавни настапи успеа да се наметне и да собере гласови и од левицата и од десницата. Ниту еден друг кандидат не е ни близок со него. Претходниот претседател, владетелот во сенка на СДП, човек кој сака да се расправа и кој барем ја работи работата за која е првенствено одговорен - претставувањето на Република Хрватска, се позиционираше како единствена вистинска бариера за семоќта на ХДЗ. Другите кандидати едноставно не успеаја во ова.
Победата на Милановиќ во првиот круг е врв на хрватскиот политички апсурд. Пред неколку месеци - имаа парламентарни избори. На тие избори народот гласаше за ХДЗ, неверојатен трет пат по ред гласаше за партија која плива во матните води на клиентелизмот и корупцијата од основањето до денес. Истовремено, истиот тој народ, над 70% според истражувањата, народот тврди дека не се задоволни од насоката во која оди државата!
<b>Го избраа Милановиќ затоа што тој е одраз на незадоволството од ХДЗ</b>
Па што прават луѓето? Тој ги чека претседателските избори во земја која во својот Устав го постави претседателот на церемонијален пиедестал, оставајќи ги непосредните избори како одамна сеќавање на полупретседателскиот систем и бара лидер, личност на опозицискиот кандидат Зоран Милановиќ.
Народот во голем број, речиси секој друг човек денес, го избира Милановиќ, не толку затоа што верува во неговата политичка визија (што би била таа сепак?), туку затоа што Милановиќ „секогаш го кажува тоа што го кажува“, „ги дува добро“, „Браво, требаше да им се каже“ - така е избран Милановиќ затоа што е одраз на незадоволството на народот од власта.
Незадоволството од власта на истите луѓе кои неодамна, по трет пат и ја даде власта на ХДЗ!
<b>Претседател без овластување</b>
Народот пред пет години му го даде мандатот на Милановиќ. И кога се одржаа парламентарните избори, и покрај директното и противуставно мешање на Милановиќ во нив, народот ја даде вистинската моќ на ХДЗ и дека во доволен процент Пленковиќ можеше сосема безбедно да управува со парламентарниот совет, дури и со мала резерва (тој го обезбеди мнозинството дури и со дефектното Татковинско движење).
Тогаш и сега истите граѓани го избираат Милановиќ, чии уставни овластувања не се протегаат многу подалеку од управувањето со уредувањето на градините во вилата изградена за претседателот Тито. Хрватскиот претседател нема ни право на вето, да потсетиме, мора да го потпише законот што му го испраќа Собранието.
Парадокс? Или нешто друго - Милановиќ сакале или не, има што да им понуди на граѓаните, опозицијата како таква - нема.
<b>Го порази Пленковиќ</b>
Вистинскиот губитник во оваа арена, сепак, не е Драган Приморац, кој за неколку недели ќе се врати во својата мирна, но успешна и профитабилна реалност, во која многу подобро раководи со бизнисот и науката.
Овде губитник е Андреј Пленковиќ. Пленковиќ го избра Приморац, кој испадна тотален губитник (добро, скоро секој од вас што го читаше ова ќе добиеше поголем процент од овие мизерни 19% доколку ХДЗ технички да ве поддржеше како кандидат!).
За време на овие избори, Пленковиќ се појавуваше во медиумите речиси повеќе од Приморац.
<b>Пленковиќ по потопот: Драган Приморац многу сакаше да биде кандидат</b>
Пленковиќ не само што ја загуби претседателската трка, туку и ја изгуби врската со народот, сè повеќе се крие зад оградите на Горњи Град, проследен со колони црни автомобили и фалење пред новинарите.
Да не заборавиме, контактот со граѓаните, со просечните гласачи е суштински дел од политиката на ХДЗ, нешто на што инсистираше Туѓман. А Пленковиќ целосно го игнорираше тоа.
Празната ароганција на Пленковиќ резултираше со намалена излезност на гласачите во окрузите на ХДЗ, а тоа значи само едно нешто. Треба да се бара нов претседател на партијата.
Поразот на Пленковиќ, бидејќи тој сепак не е кандидат, не е драматичен, не е бучен, туку потсетува на рушење на грандиозната фасада на некогаш блескавиот хотел. Сè уште е тука, но времето истекува.
Пленковиќ, големиот шаховски мајстор на хрватската политика, како што сака да си мисли за себе, загуби од граѓаните, вклучително и од гласачите на сопствената партија.
<b>Ова не е победа на СДП</b>
СДП, пак, ќе направи сериозна грешка ако оваа победа ја смета за своја. Тие навиваат за Милановиќ, но парадоксално Милановиќ не е нивен кандидат. Можеби некогаш беше, но денес Милановиќ е далеку од социјалдемократијата во своите ставови и особено во зборовите.
Милановиќ е победник за себе, а не за партијата или партиите што го поддржуваат. Тој може да талка политички, може да пишува говори на интернет во стилот на оратор од антички Рим, може да исфрли многу глупости - но партијата не може да го направи тоа.
СДП има сериозен проблем со политичката насока, вклучително и проблемот со политичката идентификација со гласачите, а победата на Милановиќ нема да го реши тој проблем.
Згора на тоа, победата на Милановиќ може да ги влоши проблемите на СДП - СДП сега ќе се прогласи за победник на изборите, што не е.
СДП ќе мисли дека веќе не мора ништо да менува и дека власта ќе им падне во раце како јаболко на главата на Њутн. Што нема да се случи.
<b>Останатите остануваат во политичка просечност</b>
Што е со другите? Марија Селак Распудиќ со над 9% очигледно има добар политички потенцијал и ако е упорна во политиката сигурно има иднина.
Ивана Кекин, која со бучна и организирана кампања освои помалку од Марија Селак Распудиќ, вели дека политичката платформа “Можемо“ не успеала да се трансформира во партија на државно ниво, ниту пак да и се закани на СДП од левицата. Се чини дека нивните идеи и ставови едноставно не наоѓаат плодна почва кај хрватските гласачи.
Што се однесува до десничарските кандидати - тие само потврдија дека во Хрватска ако сте повеќе десно од ХДЗ - губите.
Никој не успеа да надмине неколку процентни поени досадна просечност. И секако, на крајот посебна пофалба за кандидатот Нико Токиќ Картел, кој покажа дека политиката сепак не мора да биде досадна.
Што ни останува на крајот?
Хрватска се уште е во вечниот валцер на ХДЗ и СДП. Таа пред неколку месеци ја избра ХДЗ, давајќи ѝ доволно да одлучува за судбината на земјата преку парламентарното мнозинство, а сега Милановиќ без авторитет триумфираше на тронот.
Накратко - да продолжиме со истиот тон.
Извор: <a href="https://www.index.hr/vijesti/clanak/milanovic-ih-je-sve-potukao-ali-nikog-vise-nego-plenkovica/2628559.aspx?fbclid=IwY2xjawHerIJleHRuA2FlbQIxMQABHRtmTY1l58YBFnfg4i3ssYh6AxUyR1fTOG1v1TVjShISoH2Shb8dlxcmdg_aem_rhEVgvfdnBv8fHan9loMGQ">Индекс.хр</a>
