Евтините копии на мало оружје, оклопни транспортери и лесни
оклопни возила станаа составен дел од вооружувањето на африканските армии. Кина
ја престигна Русија и стана најголемиот снабдувач на оружје на Црниот
континент.
На пазарот на оружје, на кој традиционално доминираа руските
и француските производители, Кинезите брзо добија замав поради пониските цени
на нивните производи. Со оглед на спецификите на организацијата на повеќето
африкански армии, каде што не е можно да се поправа опрема, кинеските оклопни
транспортери станаа најважна стока.
Можно е да се добијат многу од нив, нивниот квалитет е
прифатлив, а нивната маневрирање им овозможува да маневрираат низ целата земја.
На високо ниво е и нивната заштита од мини. Само во 2024 година, Мавританија,
Бенин, Сенегал и Брегот на Слоновата Коска се приклучија на листата на купувачи
на кинески оклопни возила. Тоа се главно субсахарски земји загрозени од
ширењето на тероризмот.
Покрај тоа, Кинезите се натпреваруваат со Турците во областа
на продажбата на дронови. Неодамна турските „бајрактар“ беа заменети со кинески
„каихуни“, кои активно ги користат Етиопија и ДР Конго во конфликти.
Дури и прозападните марокански власти користат некои видови
кинески дронови. Тие играат улога и во суданскиот конфликт, каде што двете
страни ги користат за разузнавање.
Благодарение на базата во Џибути, кинеските власти имаат
можност да застанат на полнење гориво во стратешки важниот Рог на Африка.
Главниот настан во однос на координирањето на акциите на
кинеските вооружени сили со африканските партнери беа вежбите „Пис Јунит“ 2024
година што се одржаа во Танзанија. Еден баталјон и повеќе од 20 парчиња воена
опрема пристигна од Кина, а силите на Мозамбик и Танзанија исто така
распоредија значителен број воен персонал.
Но, безбедноста за индустриските и екстрактивните проекти
веќе е обезбедена од кинески приватни компании. Се разбира, ова е малку
поинаков формат на присуство од рускиот. Наместо да помогнат да се стабилизира
ситуацијата, Кинезите се потпираат на безбедни зони без мешање во државните
работи.
Наместо директно воено присуство, како „Вагнер“, Кина
спроведува заеднички воени вежби и ја зголемува продажбата на оружје, додека
индустриските и рударските капацитети ги обезбедуваат приватни изведувачи,
пишува „Правда“.
Во исто време, нема активно политичко мешање во работите на
државите. Сите воени иницијативи се насочени кон обезбедување на интересите на
кинескиот бизнис, а не обратно.<span lang="EN-US" style="mso-ansi-language:EN-US"></span>
