ЌЕ ИЗДРЖИ ЛИ УКРАИНА во 2025 година?

Украина ги губи битките на широк фронт. Многу украински војници се уморни и исцрпени по три години борби. Затоа, се поставува прашањето, дали земјата може да издржи уште една година војна?

Украинските сили сè уште се спротивставуваат на рускиот напредок на исток, но се речиси опколени во близина на градот Курахов, местото на најжестоките борби во последните недели.

Украинска минофрлачка единица се обидува да го спречи опкружувањето на Курахив, но Русите се затвораат од три страни.

Репортерите на британската Би-би-си поминаа извесно време со борците на оваа единица додека тие се одмараа од борбите во безбедна куќа. Тие вклучуваат вегански готвач, механичар, веб-развивач и уметник. Некои од нив се нарекуваат и анархисти и сите доброволно се пријавиле да се борат.

Командантот Сурт се приклучил на армијата на почетокот на војната. Тој вели дека мислел дека војната ќе трае три години. Сега психички се подготвува за уште десет години борба. Сите знаат дека Доналд Трамп сака да стави крај на војната. Украинскиот претседател Володимир Зеленски и рускиот претседател Владимир Путин исто така рекоа дека се отворени за разговори, но тешко е да се замисли одржлив договор. Засега се зборува само за разговори.

Сурт не ги отфрла идеите на Трамп: „Тој е доста амбициозна личност и мислам дека ќе се обиде да го направи тоа. Ние сме реалисти, разбираме дека нема да има правда за Украина - многумина ќе мора да го проголтаат фактот дека нивните домови биле уништени од ракети и гранати, што ги убиле нивните најблиски, а тоа ќе биде тешко“, вели Сурт, но додава дека подготвени да ја продолжат борбата.

Веганскиот готвач Сергеј верува дека преговорите само привремено ќе ја замрзнат војната, која повторно би се разгорела за една или две години. Тој признава дека моменталната ситуација не е добра за Украина. Но и тој е подготвен да ја продолжи борбата.

Дејвид е уметник и смета дека Трамп е загрижувачки непредвидлив: „Тој може да биде многу добар или многу лош за Украина“.

Единицата поминува една недела напред и одмара следната недела. А кога одмараат продолжуваат да вежбаат. Во полето со мраз, тие минуваат низ вежби за гаѓање со минофрлачи. На единицата неодамна и се придружи Денис, кој доброволно ја напушти безбедноста на својот дом во Германија.

„Се запрашав дали можам да живеам во свет во кој Украина не постои“, вели Денис.

Тој признава дека сега изгледа дека Украина ќе загуби, но додава: „Ако не се обидете, дефинитивно ќе изгубите“.

За разлика од другите, Денис смета дека Украина треба барем да размисли за прекин на огнот. Тој смета дека украинските загуби се поголеми од оние официјално признаените - повеќе од 400.000 убиени и ранети. Мобилизирањето на поголем број од населението, смета Денис, не би го решило проблемот.

„Едноставно мислам дека многу мотивирани војници се или изгубени или исцрпени. Не е дека сакаме прекин на огнот, но не можеме вака да продолжиме со години“, вели Денис.

Во Днепропетровск, третиот по големина град во Украина, се чувствува и воен замор.

Редовно е цел на руски ракети и беспилотни летала. Сирените за воздушен напад звучат непрекинато, дење и ноќе. Кога ќе згаснат сирените, Украинците се обидуваат да најдат некое чувство на нормалност во овие ненормални времиња, на пример со одење во театар.

Некои од публиката признаваат дека се надеваат на подолгорочно олеснување. Људмила вели: „За жал, сме помалку. Добиваме помош, но не е доволна - затоа мора да седнеме и да преговараме“.

Слично размислува и Ксенија: „Нема едноставен одговор“. Многу наши војници беа убиени. Се бореа за нешто - за нашите територии. Но, сакам војната да заврши“.

Анкетите покажуваат и зголемена поддршка за преговорите. Најсилните повици за прекин на огнот доаѓаат од оние кои биле принудени да избегаат од борбите. Во засолниште во близина на театарот, во поранешен студентски дом, четири постари жени се потсетуваат на домовите што ги оставиле.

Валентина (87) вели дека пристигнале без ништо, но им обезбедиле чевли, облека и храна. Сите четири жени сакаат да преговараат за мир. Но, Марија (89) вели дека не знае како двете страни ќе можат „да се гледаат во очи по пеколот што го предизвикаа“: „Веќе е јасно дека никој нема да победи воено, затоа ни требаат преговори“.

Ако преговорите навистина се случат, тие жени можеби ќе треба да жртвуваат најмногу - исто како што Украина можеби ќе треба да жртвува територија за мир.