Тие го посетија коралниот остров Бикини, во централниот дел на Пацификот, кој има долга и несреќна историја. Оваа авантура ја планирале четири години, и решиле сѐ да документираат пред камера.
По Втората светска војна, САД беа вклучени во „атомска трка“ со Советскиот Сојуз. Тогашниот претседател Хари Труман побара од армијата и морнарицата да обезбедат локација за тестирање на нуклеарното оружје.
Така, меѓу другото, стигнале и до Бикини, дел од Маршалските Острови. Оваа област е далеку од редовен поморски и воздушен сообраќај, па е „идеален“ за операцијата „Крстопат“.
@vagabondartist #bikini #bikiniisland #war #test #science #stem #discovery #island #islandlife #bikiniatoll #evacuate #evacuation #history #historytok #truehistory #coconuts #birthdefects #radiation #beach #ocean #peace ♬ original sound - Traveling Artist Island Life
Програмата за тестирање била серија од 23 детонации на различни атомски оружја, помеѓу 1946 и 1958 година, на самиот остров, на море, во воздух и под вода.
Пред тоа, малиот број жители биле преместени на друга локација, пренесува LadBible.
Она што може да се најде на Бикини денес, снимено од корисникот на Tiktok @vagabondartist, се објекти изградени од американската влада, вклучително и станови за стручен персонал.
Американецот ни покажа различни простории, како кујна и спалните соби, кои некогаш ги користел стационираниот персонал. Тие и сега се целосно опремени.
„Кога дојде наредбата луѓето да се евакуираат, сè беше едноставно оставено“, вели авторот.
На островот има и огромно засолниште, кое го користеле научниците при тестирањето на 15 мегатонското термонуклеарно оружје „Castle Bravo“.
@vagabondartist #government #bikini #historytok #history #stem #science #research #abandoned #bikiniexpedition #story #storytime #longervideos ♬ original sound - Traveling Artist Island Life
УНЕСКО го прогласи малиот корален остров за светско наследство. Се смета дека радијацијата е доволно намалена за да може да се вклучи туризмот, но долгорочната контаминација го прави непожелен за трајно населување. Не се препорачува потрошувачка на локални растенија и животни.
Денес спорадично го посетуваат нуркачи, туристи и научници, а во него живее и мала група чувари, меѓу кои се и потомци на жителите на островот преселени во 1946 година.