Се раскажува за турнејата на британската група преку Атлантикот во 1964 година.
Ниту еден од трите обиди за ревитализација на старата тема („'Битлс' во САД - Америка во 'Битлс'“) не наиде на особено одобрување. Критичко-негативните тонови, барем меѓу јавните оценувачи, се многу повеќе од позитивни. Тезата дека успехот во Америка бил одлучувачки миг во кариерата на поп-рок составот, може да се важи за комерцијално-финансиското гледиште, но во уметничка смисла, тоа секако не било особено важно, без оглед на тоа што нивните музички корени, како како и доминантните стилови во првата фаза, беа преку океанот, нагласуваат познавачите. Сепак, на ИМДБ, документарецот има оценка 7,4 / 10, од засега скоро 930 гледачи.
Филмот „'64“ е продуциран од Мартин Скорсезе.
Тука е и впечатокот дека зимата 1964 година, „Битлс“ ѝ послужија на Америка како лек за „пост-кенедиевската депресија“, а внимание беше посветено и на фактот дека токму тие успешно ѝ ја претставија „црнечката“ американска музика на американските белци, особено најмладата публика.
Музиката од филмот се појави без никаква најава на сите стрим-платформи, но наместо очекуваните подобрени „живи“ верзии на песните од првата американска турнеја, според критичарите - донела едноставна компилација на студиски снимки од периодот 1962 - '65 година. Истото може да се критикува и комплетот винилни плочи, којшто исто така беше издаден со ист наслов (1964), иако содржи дури 6 американски албуми на групата, во оригинални моноверзии.
Имајќи предвид дека оваа колекција е поскапа за околу 100 евра од збирот на цените на поединечните албуми, ова, наводно, е само уште еден обид „да се ограбат“ колекционерите и обожавателите. Сѐ укажува, се вели, дека објавувањето повеќе вакви изданија е само со цел - да се заработат дополнителни пари.
