„КУПИВ МАЖ НА ПАЗАР“: Во 21 век има пазар за „купување“ животен сопатник (ФОТО)

Колку народи толку култури. Она што е невообичаено за една личност може да биде доста вообичаено за друго. Така, во денешното модерно време во Европа, нормално е луѓето сами да си го изберат својот животен партнер. На другата страна на светот, во Кина, не е чудно кога жената вели: „Купив маж на пазар“. Имено, на брачните пазари се собираат родители на немажени девојчиња и немажени момчиња за да ги „тргуваат своите деца“.

Најпознатиот пазар за брак се одржува во Народниот парк во Шангај секоја сабота и недела од 12:00 до 17:00 часот. Родителите нудат информации за своите деца и бараат партнери за нив. Критериумите може да се засноваат на возраста, висината, работата, приходите, образованието, семејните вредности, кинескиот хороскопски знак... Родителите усвојуваат голем број стратегии за да ги пласираат своите деца, како што се добри услуги за клиентите и преговарачки вештини, внимателен дизајн на постер и добро облекување да укаже на добро воспитување.

Според кинеските медиуми, во последниве години најчесто продавачите се постари лица родени во 1950-тите и 1960-тите кои ги рекламираат своите невенчани деца родени во 1970-тите, 1980-тите или 1990-тите. Повеќето од овие трговци влегуваат на брачните пазари без дозвола на нивните деца.

Најважните информации се напишани на парче хартија кое потоа се закачува на долги конци, хартиени кеси закачени на дрвја, залепени за чадори или легнати на земја. Како вистински искусни продавачи, родителите потоа шетаат и разговараат со другите, обидувајќи се да најдат некој што ги исполнува очекувањата.

Зони

Постојат две главни зони - слободната зона и зоната за аматерско склопување. Слободната зона е местото каде што загрижените родители бараат потенцијални партнери за нивните синови или ќерки, па дури и за себе. Во оваа зона има многу подзони. Некои се поделени по година на раѓање, други ги вклучуваат прекуокеанската зона, зоната „Нов Шангај“, разведената зона, религиозната зона и регионалните зони. Во зоната на аматерско склопување, професионалните или волонтерски стројници дистрибуираат списоци со потенцијални кандидати на посетителите. Поради вишокот жени на овој необичен пазар, професионалните стројници наплаќаат консултации за жени, но работат бесплатно за мажи. Сепак, кинеските медиуми предупредуваат дека многу од нив се измамници кои исчезнуваат по добивањето авторски хонорари.

Како сето тоа започнало?

Првиот организиран пазар за брак се појави во 2004 година во паркот Лонгтан во Пекинг. Пензионерите кои го посетуваа паркот за утринско вежбање открија во разговорот дека многу од нив имаат невенчани деца од средината до доцните дваесетти. Така, тие почнаа да организираат настани за склопување каде што споделуваа информации за нивните деца и бараа потенцијални совпаѓања. Оттогаш, парковите во големите градови како Хангжу, Шангај, Шенжен, Тијанџин и Вухан станаа неофицијални места за брачните пазари.

Она што им е заедничко се некои слични карактеристики. Прво, родовиот сооднос ги фаворизира мажите, и покрај демографскиот вишок на мажи во Кина, а повеќето учесници на пазарот се млади, високообразовани жени кои работат на професионални работни места кои пораснале во Шангај. Иако нема формални барања, одредени особини се сметаат за пожелни. За жените се потребни помлади години, атрактивен физички изглед, добро образование и послушен темперамент. На мажите им е важно да имаат повисок степен на образование, добра кариера и високи примања, а од нив се очекува да поседуваат и стан и автомобил, пишува <a href="https://www.politika.rs/scc/clanak/651677/kupila-sam-muza-na-pijaci">Политика. </a>

Мотивации на родителите

Во Шангај беше спроведено етнографско истражување за да се проучат мотивациите на родителите. Парадоксално, има ниска стапка на успех и повеќето признаваат дека тешко дека ќе најдат натпревар за детето, но редовно се враќаат таму. Едно истражување објасни дека пазарот реагира на колективните грижи на кинеското општество, особено на оние родени во 1950-тите и 1960-тите, односно родителите на генерацијата што пораснала како млади во прогонство. Исто така, родителите се загрижени за финансиската стабилност на нивните деца во брз, скап, урбан центар како Шангај, особено без силен систем за социјална заштита за да се обезбеди домување и безбедност. Потоа, пазарот на бракови во Шангај се соочува со социјалните грижи кои произлегуваат од маркетизацијата и комодификацијата, а другите мотивации вклучуваат акцент на хомогамијата и скептицизмот за способноста на нивното дете да најде соодветен партнер.