НЕ ГО НАПУШТИЛ ЧЕРНОБИЛ ПО КАТАСТРОФАТА: 38 години живее во градот на духовите: „Ова е мојот ДОМ“

Володимир Вербицки е еден од ретките жители на Припјат кои останале да живеат и работат таму по страшната нуклеарна катастрофа што се случи на 26 април, пред 38 години.

„Тука е тивко и мирно, на сите вработени им се допаѓа“, вака Володимир ја започнува својата приказна за американскиот весник „Гласот на Америка“.

„Моето детство го поминав во Чернобил. Ова е мојот дом. Кога се случи експлозијата, градот беше евакуиран. Тогаш работев како инженер“

Володимир вели дека ноќта на експлозијата останал буден и читал книга во кујната до доцна.

„Беше викенд, до доцна читав во кујната, околу четири часот наутро дојде една жена и рече дека нешто се случило таму и дека морам да се појавам на работа наутро. Кога тргнав видов дека нема реактор, сите сфативме дека се случила катастрофа“.

„Ни рекоа да го напуштиме градот на ден или два. Подоцна, кога докторот ме прегледа мене и моето семејство, рече дека зрачењето на мојот син е двојно поголемо од нормалното“, додава тој.

За потсетување, најголемата катастрофа во историјата на нуклеарната енергија се случи на 26 април 1986 година. Во еден час и дваесет и три минути по полноќ, се случи неконтролирана верижна реакција во нуклеарната централа во Припјат, 16 километри северозападно од Чернобил, во тогашниот Советски Сојуз.

Според Обединетите нации, се случила „најголемата еколошка катастрофа во историјата на човештвото“.

Нуклеарната централа во Чернобил се состоеше од четири реактори, од кои секој можеше да произведе 1.000 мегавати електрична енергија.

Како што подоцна се испоставило, несреќата што се случи е резултат на грешки во дизајнот на самиот реактор, но и на несоодветно обучен персонал кој работи на чувствителни и исклучително одговорни работи.

Имено, катастрофата во Чернобил се случила кога техничарите во нуклеарниот реактор, единица 4, се обиделе да изведат лошо замислен експеримент.

Тие ги исклучиле системите за контрола на напојувањето и безбедноста во итни случаи на реакторот и ги отстранија контролните шипки од јадрото, оставајќи го реакторот да работи со моќност од 7 проценти.

Во еден час и дваесет и шест минути по полноќ, верижната реакција во јадрото на реакторот излегла од контрола. Неколку експлозии создале голема огнена топка и го однеле тешкиот капак на реакторот, направен од челик и бетон.

Во јадрото на графитниот реактор избувна пожар, што резултирало со делумно топење на јадрото. Според проценките, најмалку 5 отсто од радиоактивниот материјал потоа бил испуштен во околината, а воздушните струи потоа го однеле на големи растојанија и се населиле во многу делови на Европа.

Наместо предупредување, тие се обиделе да го сокријат целиот настан од очите на јавноста. Итна евакуација на жителите на Припјат беше одложена. Само два дена по трагедијата, кога мнозинството веќе било силно изложено на високо ниво на радијација, започнала евакуацијата на околу 30.000 жители.