Монге поминал 9.563 километри, а кога влегол во аргентинска Ушуаја, познат како „градот на крајот на светот“ во саботата, заплакал.
„Тоа беше емотивно патување“, изјави тој во Ушуаја. Велосипедот со кој пристигнал го дал на бездомник.
Монге не е спортист, туку готвач од северот на Бразил. Не се подготвувал за патувањето низ Бразил, Уругвај, Чиле и Аргентина. Во јули, тој едноставно натоварил две торби на својот велосипед во неговиот роден град Палмас. Со вкупна тежина од 40 килограми, а свои 80 килограми, тргнал низ прашумата.
„Мојот мотив за патувањето беше личен развој, духовен напредок“, вели тој.
Најмногу го погоди разделбата од синот
Кога човек патува така, има време да размислува. Научил да живее со себе и станал свој најдобар пријател. Долго немал сила да врти педали, но постепено се зацврстувал. Бразилецот возел низ мочуриште, савана, песочна плажа, планини на Андите прекриени со снег, аргентински пампаси и кал. За време на патувањето, тој двапати морал да ги менува гумите.
„Но, најтешко ми беше разделбата со мојот 6-годишен син Мераки“, рече тој.
Монге, кој веќе возел 3.000 километри низ Бразил пред неколку години, вели дека таквото патување не е „точка до точка“. Тоа е органско патување, забележува тој, за време на кое не знаете кога или дали воопшто ќе стигнете до следното место.
„Чувствувате што ви кажува телото, зависите од временските услови и од она што ќе го сретнете на патот“, вели тој.
Кога ќе видел соодветна река или поток, застанувал да се измие. Спиел во шумата. Тој останал на жештините од 46 степени Целзиусови и на студ од -2 степени. Најголемото растојание што го поминал за еден ден е 142 километри. На некои места останал неколку дена. Тој запознал многу различни луѓе.
„Тие средби те менуваат како личност“, нагласува тој. Луѓето со кои се сретнал беа солидарни. Му помагале со храна и други потреби. Тој, исто така, се сретнал со многу патници. Некои возеле и велосипеди, некои мотоцикли, а некои автомобили.
Враќање со авион
Влегол во Ушуаја исцрпен, облечен во излитени ленени панталони во маслинесто-зелена боја. Во текот на возењето му се кинеле меѓу нозете. Студениот ветер ги вртел снегулките кога конечно престана. Километри напред беше Антарктикот. Тој беше духовно исполнет.
„Но, во исто време се запрашав - што сега?“, вели тој. „Бев среќен што успеав, но во исто време не сакав да заврши патувањето. Се навикнав да возам“, додава тој. Потоа влегол во евтин хостел, се истуширал и заспал. Тој интензивно мислел на својот син кој останал во Палмас со неговата мајка.
Таму ќе се врати со авион, но нема да биде ниту лесно патувањето. Имено, Монге неколку пати ќе се префрла, а потоа ќе се вози во автобус.
За време на патувањето со велосипед, тој објави фотографии и видео клипови на Инстаграм. Неговата авантура ја следеле 30.000 луѓе. Кога ќе се врати во Бразил, ќе напише книга, но таа нема да се состои само од спомени од долгото возење низ прекрасниот континент. Во него ќе наведе како да се преживее во дивината, што да се готви во тенџерето што го носел во чантата и на што да внимава.
Но, дали тоа ќе биде крајот на неговото возење? „Веројатно не. Светот е полн со прекрасни места кои сакам да ги запознаам“, вели Бразилецот.
