Неверојатниот подвиг, кој довел до извонредни откритија, е опишан во студија објавена во списанието „Nature“, објави Институтот Франсис Крик.
Како што е објавено, 40 години по пионерскиот обид на нобеловецот Сванте Пебло да извлече древна ДНК од остатоците на поединци од древен Египет, напредокот во технологијата го овозможи најновиот напор на истражувачите од Институтот Франсис Крик и Џон Мурс од Универзитетот во Ливерпул. Ова е исто така првиот комплетен геном (целосен сет на ДНК од поединец) од древен Египет.
Археолошките остатоци укажуваат дека постоеле трговски и културни врски помеѓу древен Египет и Плодната Полумесечина (областа каде што се појавила цивилизацијата во Западна Азија, а која некои истражувачи ја вклучуваат и долината на Нил).
Први генетски докази за врски
Научниците верувале дека предмети, грнчарија, па дури и системи за пишување биле разменети во ова време. Сепак, генетските докази биле ограничени бидејќи високите температури во овие области го спречуваат зачувувањето на ДНК.
Во оваа револуционерна студија, истражувачкиот тим извлекол ДНК од забите на лице погребано во Нувајрат, село кое се наоѓа 265 километри јужно од Каиро, а потоа ја користел за секвенционирање на геномот.
Лицето од кое е извлечена ДНК живеело на раскрсницата на два периода - раниот династички период и Старото Кралство, и било погребано во керамички сад врежан во рид. Бил погребан пред вештачката мумификација да стане стандардна во древниот Египет, па затоа ова можеби ја зачувало ДНК-та.
Генетскиот код и тајната на предците
Генетскиот код бил анализиран и истражувачите откриле дека повеќето од предците на лицето биле од Северна Африка, но дека преостанатите 20 проценти од предците биле генетски поврзани со луѓе од Плодната Полумесечина (со исклучок на Египет), главно од Месопотамија, каде што во тоа време доминирала Сумерската империја.
Ова откритие е генетски доказ дека луѓето мигрирале во Египет и се мешале со локалното население во времето на изградбата на првите пирамиди.
Со испитување на хемиските сигнали во забите поврзани со исхраната и околината, истражувачите покажаа дека ова лице најверојатно пораснало во Египет.
Потоа користеле докази од неговиот скелет за да го проценат неговиот пол, возраст, висина, информации за позадината и начин на живот. Тие укажуваат дека лицето било машко, дека имало околу 60 години во времето на смртта и дека работел како грнчар.
Совпаѓање на ДНК траги
- Совпаѓањето на сите траги од ДНК, коските и забите на ова лице ни овозможи да добиеме сеопфатна слика за него. „Се надеваме дека идните примероци од ДНК од древен Египет ќе ни кажат кога се случиле овие миграции од Западна Азија“, рече Аделин Морез Џејкобс, постдокторски соработник на Институтот Франсис Крик на Универзитетот Ливерпул Џон Мурс и прв автор на студијата.
Линус Гирдланд Флинк, професор на Универзитетот во Абердин, постдокторски соработник на Универзитетот Ливерпул Џон Мурс и еден од авторите на студијата, рече дека дотичната личност имала „извонредно патување“.
„Тој живеел и починал во критичен период на промени во древен Египет, а неговиот скелет бил ископан во 1902 година и дониран на Светскиот музеј во Ливерпул, каде што ги преживеал германските бомбардирања кои уништиле поголем дел од човечките остатоци во колекцијата. Сега сме во можност да раскажеме дел од неговата приказна, откривајќи дека некои од неговите предци биле од Плодната Полумесечина, што покажува дека имало мешавина од групи во овој период“, рече тој.
Погребување и општествен статус
Џоел Ириш, професор по антропологија и археологија на Универзитетот „Џон Мурс“ во Ливерпул и коавтор на студијата, рече дека ознаките на скелетот сугерираат дека поединецот бил грнчар.
„Со оглед на тоа, тој бил погребан како член на горната класа, што не е очекувано за грнчар. Можеби бил исклучително вешт или напредувал во општествениот статус“, додаде тој.
