Само неколку часа откако американскиот претседател во заминување Џо Бајден <a href="https://www.jutarnji.hr/vijesti/svijet/nevidena-blamaza-amerike-izraelci-ih-vise-ne-pitaju-za-dozvolu-i-rade-im-iza-leda-a-posljedice-ce-biti-kobne-15507917">рече</a> дека се надева на рано дипломатско решение за блискоисточната криза и повика на прекин на огнот, неговиот поранешен куќен пријател Бенјамин „Биби“ Нетанјаху официјално започна „ограничена копнена операција“ на соседен Либан, како дел од обид да се елиминира Хезболах, шиитските милитанти поддржани од Иран.
Како мерка на претпазливост, Вашингтон испраќа нови контингенти американски војници на Блискиот исток, така што околу 3.000 војници оваа недела ќе им се придружат на повеќе од 40.000 свои колеги кои патролираат во регионот со месеци, додека борбените авиони Ф-15, Ф-16 и Ф -22 ќе им бидат додатна помош.
И додека американските претставници неуморно тврдат дека Израел има право на самоодбрана, тие не пропуштаат да нагласат дека сметаат на дипломатско решение што е можно поскоро. Во исто време, сепак, во медиумите се почесто протекуваат информации од „добро упатени анонимни извори“ од Стејт департментот за сериозните конфликти што постојат меѓу Вашингтон и Тел Авив.
Аналитичарите на Си-Ен-Ен не штедеа време за веднаш да напишат остра критика до администрацијата на Бајден за бројните и фатални неуспеси кои ја доведоа најголемата воена сила во светот до улогата на пасивен набљудувач и реактивен актер на хаосот на Блискиот Исток и во подредена позиција во регионалната игра на моќ која го има целиот потенцијал да доведе до невидено крвопролевање.
Во овој контекст, ретко кој можеше да го пропушти степенот до кој Биби се навикна да прави потези пред да добие зелено светло за нив од неговиот клучен стратешки партнер, САД. Згора на тоа, судејќи според последните информации од Стејт департментот, Израелците не се ни потрудиле да ги информираат Американците за намерата да го ликвидираат Хасан Насрала, генералниот секретар на Хезболах, и покрај тоа што добро знаеле дека неговата смрт ќе има огромни, потенцијални глобални последици и дека на Белата куќа ќе и се тутне во рака "врел компир" во веќе деликатна геополитичка атмосфера и уште почувствителна предизборна средина на домашен терен.
Имено, суштинскиот проблем е следниот: Израел дејствува толку смело на Блискиот Исток што неговите неодамнешни потези се граничат со лудило. На такви потези може да се осмели затоа што смета на безусловната поддршка на најголемата воена сила во светот и на фактот дека Иран во овој момент нема да сака да се впушти во директен конфликт со Вашингтон, туку дека ќе дејствува само козметички, преку нејзините сателити, со кои Израелците докажано знаат и можат да се справам.
САД, од друга страна, поради сопствени калкулации, не можат да си дозволат да го остават на цедило клучниот стратешки партнер без да ја загрозат сопствената национална безбедност, поради што на Блискиот Исток - регион од кој Бајден сакаше да се повлече по секоја цена по две децении бесплодна битка - мимо своја контрола и во најголема можна мера против своја волја испраќа американско воено засилување.
Лаички кажано, Бајден се довел во ситуација кога, пред очите на целиот свет, мора да седне на совозачкото седиште во возилото и да го остави воланот на возач во кој дури и тој не нема доверба и за кој речиси никој не може да процени дали е доволно трезен за одговорно да управува со возило.
Апсолутно стои тврдењето дека е огромен неуспех на администрацијата на Бајден кој сериозно го нарушил угледот на САД на глобалната сцена, ако не поради друга причина, тогаш поради фактот што претседателот кој влезе во Белата куќа на крилата на тврдењето дека е неприкосновен експерт за надворешна политика, кој ефикасно ќе ја повлече американската војска од Блискиот исток, неговиот прв (а воедно и последен) мандат завршува со апсолутен хаос и крвопролевање што се случува директно под неговиот нос со месеци, додека тој турна бесмислена шатл-дипломатија.
Бидејќи, исто како што истакнува Си-Ен-Ен во својата бомбастична статија, резултатите што Израел успеа да ги постигне во последните недели со своите блицкриг маневри против раководството на Хезболах во Либан се толку импресивни што е тешко да се замисли дека ќе бидат одржливи на долг рок. Имено, дури и да успеат во нивната првична намера да ги збришат милитантите, и Хезболах и Хамас, од лицето на земјата, нивните брутални потези ќе создадат плодна почва за некои нови генерации на уште побрутални и понемилосрдни терористички ќелии со антиционистички призвук.
И кој ќе треба да го расчисти тој хаос? САД, се разбира. И Западот, преку чиј грб ќе се скршат активностите на дотичните ќелии.
