Следната битка за Америка: Доналд Трамп и Рон ДеСантис – совршено скроени приказни, но естаблишментот веќе го одби незаузданиот
Изборите за американскиот Конгрес завршија, демократите го презедоа Сенатот, републиканците во Претставничкиот дом.
Тоа, пак, значи дека веќе може активно да се гледа кон следните избори, оние за претседател, кои ќе се одржат на крајот на 2024 година.
Веќе сега? Апсолутно.
Во САД, кампањите практично никогаш не запираат, а претседателските избори, иако ќе се одржат за две години, веќе се една од клучните теми во американската политика (а со тоа и на меѓународната сцена).
Од демократската страна, се очекува Бајден да се обиде да освои втор мандат иако во 2024 година ќе има 81 година.
Меѓутоа, доколку се покаже дека Бајден нема да може да се кандидира, ќе следи уште покомплицирана ситуација, бидејќи тоа значи дека борбата за негов наследник би продолжила меѓу демократите.
Сепак, тргнуваме од претпоставката дека демократски кандидат ќе биде актуелниот претседател.
Бајден има намера повторно да се кандидира за претседател на САД
Што е со Републиканската партија?
Поранешниот претседател Доналд Трамп оваа недела официјално објави дека повторно ќе се кандидира за претседател во 2024 година.
Меѓутоа, неговиот момент беше расипан со падот на ракетите на територијата на Полска, бидејќи тој инцидент во голема мера ги окупираше насловите ширум светот, а неговиот проглас падна во втор план.
Како и да е, сега е официјално, Трамп се враќа, но тој се врати во ситуацијата во која беше во 2016 година, кога сè уште треба да се бори низ другите републикански предизвикувачи кои исто така се борат за претседателската позиција во 2024 година.
Јасно е дека Трамп сега има еден мандат зад себе, но големото прашање е дали тоа е предност или хендикеп за него.
Ако неодамнешните конгресни избори се некаква индикација, ситуацијата не изгледа добро за Трамп.
Најголемо разочарување за него беше поразот на неговиот избраник Мехмет Оз, попознат како „Д-р Оз“, во трката за сенаторското место во важната сојузна држава Пенсилванија.
Имено, поразот на кандидатот на Трамп е, на некој начин, и пораз на самиот Трамп – така се гледа со причина, бидејќи следните избори најчесто го потврдуваат.
Што се однесува до хендикепот во случајот на Трамп, тоа е целиот негов прв мандат во кој од почетокот војуваше со сите гранки на американскиот естаблишмент, од медиумите до политиката.
Всушност, неговиот мандат од 2016 до 2020 година беше еден вид внатрешна политичка борба каде што естаблишментот се обиде да го скроти Трамп и фракцијата лојална на него.
На крајот, Трамп загуби.
Неговите лојалисти паднаа, „протерани“ од Белата куќа, а целата приказна заврши со голема ескалација во форма на напад на про-Трамп демонстрантите врз зградата на Конгресот на 6 јануари 2021 година.
Демократите подоцна имаа намера да го отповикаат Трамп, обвинувајќи го за поттикнување на немирите и нападот на зградата на Конгресот.
Тешко е да се каже колку тоа обвинение стои.
Може да се каже дека Трамп не направи многу за да ја смири ситуацијата, а за гневот секако придонесе неговото негирање на изборниот пораз, но неговите најрадикални поддржувачи беа и другите радикали.
Поразот на Трамп беше нивен личен пораз и тие не сакаа да го прифатат. Очигледно, по 4 години внатрешни судири, повеќето од нив едноставно немаа доверба дека изборите можат да бидат фер.
Во секој случај, демократите се погрижија да го прикажат како радикал кој сака да ја „уништи американската демократија“ откако ја напушти Белата куќа.
Веројатно беа свесни дека тоа нема да доведе до пресуди кои ќе го стават Трамп зад решетки или слично, но беше доволно да се влијае на неопределените гласачи и дел од оние кои гласаа за Трамп во 2016 година во знак на протест против целиот систем на промени што тој го вети.
Добра стратегија од страна на демократите, а судејќи по конгресните избори, се чини дека им успеа.
Дел од гласачите едноставно не сакаа повеќе да се поврзуваат со Трампови, а тоа се погрижи демократите да ја задржат контролата во Сенатот и покрај многу нискиот рејтинг на актуелниот претседател Џо Бајден.
Толку за демократите, што е со предизвикот на републиканците на Трамп?
Од самиот почеток е јасно дека ја нема широката поддршка од самите републиканци.
Некои се цврсто со него, некои опортунистички, а некои го сметаат за закана за самата партија.
Во таа ситуација, се појави предизвикувач, единствениот кој всушност може да го елиминира Трамп во претстојната нова трка за Белата куќа – тој е Рон ДеСантис, гувернер на државата Флорида.
Како што ќе видиме, Рон ДеСантис има буквално се што му треба за да го победи Трамп, иако тој самиот се уште не ја објавил својата кандидатура (но секако се очекува дека ќе го направи тоа).
Но, кој е тој и зошто е толку закана за враќањето на Трамп?
Ајде да одиме по ред.
За почеток, ДеСантис (44) е многу помлад од Трамп. Роден е на 14 септември 1978 година во Џексонвил.
Како што сугерира неговото презиме, ДеСантис има италијанско потекло.
Потекнува од работничко семејство, татко му бил мајстор за телевизори, а мајка му медицинска сестра.
Само тој факт многу го разликува од Трамп, кој е роден во изобилство.
Рон посетувал католичко основно училиште и дипломирал средно училиште во 1997 година.
Но, тој не застанал тука.
Упорниот Рон влегол во познатиот универзитет Јеил и таму се истакнал како одличен бејзбол играч – уште еден голем плус во неговата подоцнежна политичка кариера, со оглед на тоа колку Американците го сакаат бејзболот!
Факултетот го плаќал на кредит, а покрај студирањето и бејзболот, повремено заработувал и работејќи како електричар.
Дека е многу амбициозен млад човек покажува и фактот што по Јеил влегол на исто толку престижниот Харвард, каде што докторирал право во 2005 година.
Во втората година на Харвард, тој се приклучил на американската морнарица, наводно откако бил фасциниран од филмот „Неколку добри мажи“ со Том Круз во главната улога.
Тврди дека сакал да се грижи за протоколот и исправноста на постапувањето на морнарицата и затоа, меѓу другото, директно соработувал со затворениците во озлогласениот затвор Гвантанамо.
Во 2007 година, тој беше испратен во Ирак како дел од SEALs како правен советник во специјалните операции во Фалуџа. Тој во моментов се уште е наведен како резервист на американската морнарица.
Сето ова, се разбира, ја комплетира речиси беспрекорната биографија на ДеСантис, која, кога ќе погледнете малку подобро, се чини дека е скроена за следниот американски претседател со конзервативно потекло.
Со сите овие фактори, тој влезе во политиката во 2012 година и – како Трамп подоцна – настапи со мантрата „Јас не сум политичар, јас сум еден од вас“ и успешно освои претставничко место во Конгресот.
Подоцна, кога Трамп дојде на власт, тој се смести меѓу избраните лојалисти, што пак му овозможи да добие силна поддршка од самиот Трамп за позицијата гувернер на Флорида – тој исто така успешно победи на тие избори во 2018 година.
На неодамна одржаните избори го победи демократскиот противкандидат Чарли Крист, освојувајќи речиси 60% од гласовите.
Рон ДеСантис изгледа незапирливо, а приказната сè уште не е завршена.
На својот пат, тој ја користи тактиката што му обезбеди на Трамп спектакуларен пробив сè до врвот.
Тој силно ја критикува т.н „разбудена култура“ и привлече големо внимание велејќи дека Флорида е место каде што „будењето доаѓа да умре“.
ДеСантис силно се изјасни зад законот на Флорида кој забранува сексуално образование, особено за ориентацијата и родовиот идентитет, од градинка до трето одделение.
Тоа му донесе голема популарност меѓу конзервативците, но можеби и центристите, бидејќи американскиот феномен „woke“ е во одредена криза.
Гувернерот на Флорида го потпиша законот за ограничување на наставата за ЛГБТК во училиштата
По овие прашања, ДеСантис оди подалеку од Трамп, кој всушност не беше тврдокорен конзервативец.
Но, ДеСантис знае дека мора, како Трамп пред него, да оди против доминантниот медиумски наратив ако сака поддршка.
На пример, тој се истакна како гувернер за време на пандемијата на коронавирус со тоа што се залагаше против заклучување и затворање училишта – ова му донесе голема популарност во Флорида, но и пошироко.
Понатаму, тука е и неговата сопруга, поранешната ТВ водителка Кејси ДеСантис (42), за која упатените велат дека е многу вклучена во целиот „проект“.
Таа лично прави интервјуа со потенцијални членови на неговиот тим, а наводно е главниот актер во дизајнирањето на политичката стратегија.
Во секој случај, Кејси ДеСантис не е некој што ќе застане во сенка, што беше многу случај со поранешната прва дама Меланија Трамп.
Покрај сето тоа, Рон и Кејси имаат три мали деца, што колективно ги прави идеален „имиџ на американско семејство“, а таквите работи навистина одлично им одат на гласачите.
Но, дали Рон нема да наиде на медиумски напад сличен на Трамп, со оглед на некои негови ставови, како што е анти-ЛГБТ? Не мора, всушност можеби воопшто не, и тоа можевме да го видиме на неодамнешните конгресни избори.
Медиумите го прославија ДеСантис и сè уште го слават навивајќи за него бидејќи го гледаат како актер кој може да ја елиминира можноста за враќање на Трамп.
Нели е тоа малку чудно.
Всушност, не е.
ДеСантис, со сета конзервативна реторика, всушност е пресметан политичар, односно „проект“, а американскиот естаблишмент по секоја цена сака таков човек во Белата куќа, а не некој што би можел да се заузда како Трамп, некој што ќе тврдат дека НАТО алијансата можеби нема смисла итн.
На пример, ДеСантис деновиве се истакна по тоа што води „војна“ против корпорацијата Дизни, а во центарот е наративот „woke“ што Дизни силно го промовира (уште еден пример на корпорација која смета на политичка поддршка во својот бизнис план) .
Но, интересно е, како што некои подоцна открија, дека Рон и Кејси се венчале – во Дизниленд!
Но, без разлика на се, Рон ДеСантис ќе има силен ветер во грб.
Трамп некогаш го поддржуваше, но сега станува негова најголема закана.
Пресметка меѓу двајцата е веројатно на хоризонтот, но како што сега стојат работите, многу работи одат во корист на ДеСантис.
