Руската армија се подготвува за нов напад. Многу од проблемите од првичниот нацрт се решени, анализира Форин полиси.

На Запад веќе некое време се појавува консензус дека Русија всушност веќе ја загуби војната против Украина.

Можеби не се знае точниот момент, цената и степенот на победата на Украина, но опстанокот на суверената држава Украина повеќе не е доведен во прашање.

Слично на тоа, вообичаено е да се каже дека рускиот претседател Владимир Путин еднаш засекогаш ја уништи внатрешната политичка стабилност на Русија мобилизирајќи способни мажи да се борат во Украина.

Глетката на стотици илјади луѓе кои бегаат од земјата за да избегнат регрутирање се сметаше за потврда дека Путин погрешно проценил и ризикувал да го уништи легитимитетот на режимот дома со мобилизирање.

Меѓутоа, она што е важно за Кремљ е суровата реалност дека новите сили и дозволија на Русија да го надополни недостатокот на војници на бојното поле, се вели во својата анализа на Форин полиси.

Распоредувањето на мобилизираните сили во Луганск ги спречи украинските сили да постигнат голем напредок во регионот откако го вратија Лиман на почетокот на октомври.

Во градот Херсон, засилувањата го олеснија уредното повлекување на руските сили, помагајќи да се избегне повторување на катастрофалниот пораз во регионот Харков.

Руската армија дури постигна постепени успеси во близина на Бахмут во Доњецката област по цена на губење на многу новомобилизирани војници и заробени борци.

Ниту повисокиот морал и супериорната технологија на Украинците, ниту недостатокот на опрема, обука и мотивација на новорегрутираните Руси не го спречија Кремљ да ги постигне своите привремени воени цели по релативно скромна политичка цена.

Ако пристигнувањето на неколку десетици илјади мобилизирани војници е доволно за да се постигне ова, релативно е лесно да се замисли каков би бил ефектот од пристигнувањето на уште еден милион војници.

За време на првичните напори за мобилизација претходно оваа есен, руската влада се соочи со две големи ограничувања – недостаток на основна опрема за нови регрути и јавно противење на принудната воена регрутација.

Придобивката на војската од новите регрути беше намалена поради недостигот на разновидна опрема и залихи, од оружје до униформи, па дури и храна, а рејтингот на Путин нагло опадна бидејќи обичните Руси станаа вознемирени од самоволието на напорите за мобилизација.

Мобилизацијата заврши, рејтингот на Путин се врати на старо

Сепак, оттогаш и двата проблема се барем делумно решени. Земајќи поука од книгата на поранешниот руски министер за одбрана Анатолиј Сердјуков за релативно успешни воени реформи, Кремљ ги одзеде повеќето работни места за набавки од војската и ги остави на поефикасната цивилна бирократија на Русија.

Двајца водечки технократи – рускиот премиер Михаил Мишустин и градоначалникот на Москва Сергеј Собјанин – се задолжени да гарантираат дека материјалните потреби на руската војска се соодветно задоволени.

Ова не значи дека ќе се решат растечките тешкотии во снабдувањето со вооружените сили, но одземањето на управувањето со снабдувањето од рацете на военото раководство речиси гарантира одредени подобрувања.

Освен тоа, се очекува обичните Руси да им помогнат на своите пријатели и роднини кои ја доживеале несреќата да бидат мобилизирани.

Тие навистина имаат мал избор освен да ги покријат празнините во владините одредби од свој џеб за да ги заштитат своите мобилизирани најблиски од студ и глад.

Кога се разгледуваат прашањата како што е со гневот што се создава меѓу обичните Руси и дали тоа ќе ја уништи популарноста на режимот дома, Форин полиси пишува дека, за жал, работите функционираат поинаку во високо атомизирано општество како Русија.

Тоа кажува колку брзо се опорави рејтингот на Путин и другите показатели за јавното расположение штом Кремљ го прогласи првиот бран на мобилизација завршен.

Повеќето Руси едноставно здивнаа што и самите не беа испратени да гнијат во рововите на Донбас.

Тие веднаш ја искористија можноста да се вратат на илузијата за нормален живот, затворајќи ги очите пред ужасите на војната и минимизирајќи го ризикот да бидат регрутирани во следниот круг на мобилизација, кога и да се случи тоа.

Шокот не беше мобилизацијата, туку начинот на спроведување

Во рускиот образовен систем и популарната култура доминира култот на величање на воената слава и несебичната посветеност на одбраната на татковината.

Веќе предвоените анкети забележаа зголемување на милитаристичкото расположение – уделот на оние кои веруваат дека служењето во армијата е задолжителна должност се искачи на повеќе од 80 проценти, додека две третини од анкетираните мажи изјавија дека се подготвени да ги жртвуваат своите животи за татковината.

Затоа, не е изненадувачки што толку многу Руси сметаат дека е природно што некои од нивните сонародници мора да загинат на бојното поле додека нивната земја е во војна.

Дополнително, оваа есен граѓаните беа помалку шокирани од самата мобилизација, отколку од хаотичната природа и општиот начин на спроведување на истата.

На просечните Руси едноставно не им изгледаше правилно да се поканат мажи без воено искуство, доктори со мали деца дома и мажи на возраст од 60 години.

Како одговор на произлезеното јавно негодување, властите работат напорно за да се осигураат дека сите идни рунди за регрутирање ќе одат непречено. Секој кој е привилегиран, проактивен или решен да ја избегне војската по секоја цена ќе има реални можности да го стори тоа.

Може да избегаат во странство, да се запишат на постдипломски студии или да се вработат во компанија која нуди техничко ослободување од активно дежурство.

Регрутирањето повремено се користеше како средство за сузбивање на антивладините активисти, при што демонстрантите беа апсени, а потоа служеа со воените документи додека беа во притвор.

Сепак, тие претставуваат само мал број луѓе кои биле регрутирани.

Дигитализација на регрутирање и откривање на најпогодни

Самиот Путин отворено се изјасни кој треба да биде приоритет за идното регрутирање, велејќи дека е подобро да се умре борејќи се за татковината отколку да се пие вотка до смрт.

Ова е јасна импликација дека воените власти треба да ги таргетираат посиромашните граѓани во неповолна положба, односно делот од граѓаните кои пружаат помал отпор и во секој случај имаат ограничена употреба за државата.

За да го постигне ова, руската влада работи на дигитализирање на досиејата на воените комисии и нивно интегрирање со базите на податоци на различни сектори, од здравствениот систем до граничарите.

Крајниот рок за ова е април 2024 година, што покажува дека Кремљ гледа на дигитализираното регрутирање како долгорочна стратегија што ќе остане релевантна уште многу години.

Дигитализацијата е дизајнирана да им овозможи на властите прецизно да ги откријат оние кои се сметаат за најпогодни за мобилизација, лесно да ги најдат и да ги испратат во армијата.

Тие несреќни регрути ќе бидат осудени на потчинување затоа што за нив – и само за нив – веројатно границите ќе бидат затворени и нивниот пристап до јавните услуги.

Се разбира, малку е веројатно дека Кремљ преку ноќ ќе создаде совршен дигитален систем за регрутирање. Одложувањата и грешките се неизбежни, но руската влада има големо искуство во воспоставувањето дигитална контрола врз своите граѓани.

Таа користи технологија за надзор со години за да ги фати антирежимските демонстранти, даночните измамници и прекршителите на ограничувањата за Ковид-19.

Како резултат на тоа, претстојните обрасци на регрутација, мобилизација и паника низ општеството, овие модели ќе им помогнат на огромното мнозинство Руси да одржат привид на нормалност и да им овозможат да продолжат да ги игнорираат зголемените трошоци на војната.

Во меѓувреме, несреќното малцинство идни регрути ќе се чувствуваат изолирано и беспомошно пред државниот апарат.

Тие ќе бидат испратени – благодарение на ефикасните технократи нешто подобро опремени, но сепак како топовско месо – во идните офанзиви во Украина, чие потчинување е постојано на агендата на Кремљ, заклучува Форин полиси во својата анализа.

Фото: Профи

Како да се избегне уште една светска војна

Руската армија се подготвува за нов напад – многу од проблемите се решени

ОД НЕНАДЕЕН ПОРАЗ ДО ТЕСНА ПОБЕДА: Дали изборот на Мерц е најава за стабилност или кршливост на европскиот гигант Германија?

ИМПЕРИЈАЛИСТИЧКИОТ ФОНД СТАПУВА НА СИЛА - Мирот сега е во вилици меѓу компромис и конфронтација

ПРОФИЛ