Датумот е петок, 20 јуни 1947 година. Багзи Сигел, околу 22 часот и 30 минути влегол во куќа на Беверли Хилс која некогаш му припаѓала на Рудолф Валентино, а сега ја изнајмувал за себе и за својата девојка Вирџинија Хил.
Никој не го сретнал, бидејќи 12 дена пред тоа, Вирџинија отпатувала во Чикаго, а потоа во Франција на дело - во Париз планирала да организира испорака на убави француски вина за хотелот „Фламинго“ на Багзи во Лас Вегас.
Сигел, еден од најозлогласените мафијаши во историјата, ги запали светлата во дневната соба, се удобни на софата и почна да го чита весникот. Потоа низ прозорецот врз него куршуми завршија - првиот го погодил во главата и го усмртил на лице место. Имаше 41 година.
Неговата смрт го одбележа и моментот кога сè тргна надолу и за Вирџинија Хил.
Книгите и филмовите за мафијаши, гангстери и организиран криминал главно се занимаваат со мажи.
Жените се украси, убавици шармирани од лошите момчиња, самобендисани сопруги кои тивко ги трпат аферите и злоделата на своите сопрузи или, пак, почитувани стари мајки со најдобрите рецепти за јадења од својата татковина.
Во реалноста, особено во Лас Вегас, градот на гревот, мафијашките сопруги и девојки одиграа важна улога во светот на погрешната страна на законот.
Новинарката и писателка Лиса Таунсенд Роџерс, која во својата работа најмногу се занимава со Лас Вегас, ја објави книгата „Бесрамни: Жените од подземјето“.
Во него таа зборува за шест жени кои играле важни улоги во организираниот криминал: Кетрин Кели, Бони Паркер, Стефани Ст. Клер, Гери Розентал, Лиз Ренеј и Вирџинија Хил.
„Америка од почетокот до средината на 20 век беше место каде жените го знаеја своето место, а родовите улоги и правила беа уште поригидни во подземјето на таа ера. Во обичниот живот, поделбата помеѓу она што го правеа мажите и она што жените беше многу строго во светот на мафијата каде што чистеа, се грижеа да биде сè во ред во куќата, беа љубовници и ги држеа своите усти затворени“, пишува Роџерс.
„Кралиците на криминалот“ успеаја да го скршат калапот. А Вирџинија Хил беше кралица на кралиците.
Таа, убавицата со прекар „Фламинго“, со црвено-кафена коса и бујни облини, беше во самиот центар на плановите на мафијата да владее со Лас Вегас.
Хил и Багзи Сигел напишаа легендарно поглавје во приказната за гангстерите и трансформацијата на правливиот пустински град во модерен град.
Друг автор, Енди Едмондс, во својата книга „Бебето на Багзи: Тајниот живот на мафијашката кралица“, во 1992 година, детално ја опиша Вирџинија Хил.
Тој наведува дека била многу тешка од детството. Таа е родена во семејство со десет деца, во сиромашниот југ, во тешко, турбулентно време кога „Америка беше земја чии граѓани почнаа да ги прифаќаат хулиганите како водачи на општеството“.
Таткото бил насилен, ги тепал и мајката и децата.
Вирџинија еднаш го полила со маснотиите што се користат за пржење на колбасите. Нејзините родители се развеле кога таа имала 14 години, а таа заминала да живее со нејзината мајка во Мариета, Џорџија.
Таа едвај чекала да се извлече. На 17-годишна возраст се омажила за Џорџ Роџерс, кој бил четири години постар од неа. Тие се упатиле кон Чикаго, во потрага по подобар живот. Таа веднаш го напуштила.
Почнала да работи како келнерка, а повремено се занимавала и со проституција. Така го запознала Џо Епштајн, сметководител кој работел за Ал Капоне.
Ја нарекол „Фламинго“ бидејќи имала долги нозе.
Различни извори тврдат различни работи - некои дека бил луд по неа, други дека е геј и никогаш не ја допирал, но тие биле пријатели до крајот на животот.
Како и да е, Епштајн почнал да и дава мали работни места, задачи кои ќе и го поправат буџетот.
„Носеше пари, пораки, коверти со мито и рекетираше пари“, пишува Роџерс,
„Одеше на коњски трки, се обложуваше, а бидејќи беше жена, таа не беше осомничена. Полицијата ги имаше вообичаените осомничени. Хил не беше меѓу нив, затоа можеше да префрли пари и други вредни украдени работи без никој да се посомнева во неа.“
Како што пишува Роџерс, Хил ги извршувала најниските работи и земала мал процент од секоја.
Но, како што нејзините задачи станувале сè посериозни, така се зголемувала и сумата на нејзината банкарска сметка. Таа не се срамела да покаже „можно е, се може“.
Некако се разликувала од обичен курир - беше прифатлив посредник за сите конфликтни мафијашки семејства.
„Таа ја создаде таа мрежа бидејќи никој не беше поврзан со Чикаго и Њујорк и Лас Вегас и Лос Анџелес“, напиша Роџерс.
„Но, таа можеше да се движи насекаде. Ја доби нивната доверба. Тие можеа да ја испратат насекаде како емисар или шпион помеѓу две групи".
Различни автори тврдат дека Хил водела дневник во кој чувала многу мрачни тајни.
Сексот отсекогаш бил нејзиното моќно оружје. Така, во книгите за неа се споменува дека во 1936 година на божиќна забава кај братучедот на Капоне Чарли Фишети имала орален секс со водителот и уште неколку врвни мафијаши пред гостите и сопругата на Фишети.
Таа наводно била љубовница на Џо Адонис Дот, заедно со Лаки Лучијано, најмоќниот шеф на Њујорк.
Роџерс, исто така, тврди дека на нејзините патувања во Мексико, Хил ги поставила темелите за идното вклучување на мафијата во трговијата со дрога. Во Мексико, меѓу другото, го завела синот на министерот за финансии за да извлече информации од него и да го придобие на своја страна.
Неверојатна е и приказната за нејзиниот брак со Осгуд Грифин.
Тој 19-годишњак од едно од најбогатите семејства во земјата стана нејзиниот втор сопруг во 1939 година.
Брзо се развеле, а таа доби убава алиментација.
Добро го искористи и се омажи (и наскоро се разведе) со Карлос „Мигелито“ Валдез по трет пат. Така Валдез, Мексиканец, добил документи во САД и можел да води бизнис со дрога.
Хил и Сигел, кој ја изградил својата империја на обложување и коцкање и бил познат како екстремно насилен човек и безмилосен убиец, се запознале во Њујорк, каде што таа дошла како курир за гангстерите од Чикаго.
Истата вечер во февруари 1937 година, кога првпат се сретнале во еден бар во Бруклин, ја поминале ноќта заедно. Подоцна ќе каже дека тоа и бил „најдобриот секс во животот“.
Подоцна истата година, неговите партнери го поставија на чело на Лос Анџелес. Со оглед на тоа што имаше лоша репутација дури и меѓу мафијашите, поради краткиот филтер, многумина не му веруваа премногу.
Во тоа време, Хил била љубовница на Џон „Згодниот Џони“ Росели кој го напушти Чикаго за западниот брег каде што работел со Џек Драгно, шеф на криминалното семејство во Лос Анџелес.
Информациите патуваа насекаде благодарение на Вирџинија.
Нејзината листа на љубовници го вклучуваше Пет Дичико, филмски агент и продуцент, повремен актер и плејбој со силни мафијашки врски.
Вирџинија била среќна кога нејзините шефови и наредиле повторно да стапи во контакт со Сигел и да ги извести што се случува.
Таа и нејзиниот брат Чип наскоро се преселиле во куќата со Багзи. Следните пет години таа ќе ужива со својот омилен љубовник (со повремени агресивни испади и жестоки расправии) во богатството, раскошните забави и социјалниот статус што ги обезбеди постојаното флертување на холивудската елита со моќниците од криминалниот свет.
Едмондс, откако детално ги разгледал документите на Хил, заклучил дека Вирџинија гледала на нејзиниот однос со Сигел како „работа со привилегии“.
„Воопшто не се грижеше за него. Беше на задача, си ја работеше својата работа, го шпионираше за филијалата во Чикаго“, напиша таа.
Кога Сигел ја презел контролата врз многу проблематичниот проект за хотели и казино во Лас Вегас што ќе стане Фламинго, Хил отишла со него. Но, таа го мразела Лас Вегас, кој бил прилично досадно место во тие години.
Трошоците за изградба предизвикале огромни проблеми на Сигел. Проектираниот буџет порасна од 1,2 милиони на 6 милиони долари, што ги налутило инвеститорите. Не им се допаднало неговото однесување и чувствувале дека се обидува да стане газда на сите газди. Иако парите конечно почнале да пристигнуваат во 1947 година, тие не биле доволни за мафијашите.
Буквално неколку минути по убиството на Багзи Сигел, тројца соработници на Мајер Лански влегле во хотелот и објавиле дека тие сега се газдите. Лански негирал каква било вмешаност во убиството, но различни теории сугерираат дека убијците имале благослов од криминалната елита.
Постои и теорија дека Сигел платил со живот токму заради Вирџинија Хил, а нејзиниот брат го убил поради постојани конфликти и насилство во врската на парот.
Во друга приказна, Хил игра клучна улога. Наводно, Мо Седвеј, еден од тројцата соработници на Лански кои го презеле „Фламинго“, бил дел од љубовниот триаголник од кој Сигел испаднал со помош на шаржер од куршуми.
Според записите од „Мафијашкиот музеј“ (Национален музеј за организиран криминал и спроведување на законот) во Лас Вегас, во следните неколку недели по смртта на Сигел, додека таа сè уште била во Франција, Хил три пати се обидела да си го одземе животот. По четврти пат се обидела да се самоубие во Мајами, откако се вратила во САД, каде Сигел и купил куќа. Отпатувала во Мексико, а кога се вратила почнала да бара нов дом во Рено, Невада и Спокејн, Вашингтон. Не ги прекинала врските со подземјето иако се плашела дека ќе заврши како Сигел. Тогаш надлежните многу интензивно ја следеле.
Во почетокот на 1950 година, отпатувала во Sun Valley, Ајдахо, каде што го запознала Ханс Хаузер, поранешен светски шампион во спуст од Австрија. Работел како ски инструктор. Тие брзо се венчале, таа го родила синот Питер, а семејството се пресели во Спокејн.
Вирџинија со години си поигрувала со идејата да стане актерка. Имала мала, епизодна улога во филмот „Манпауер“ во 1941 година.
Но, вистинската претстава пред камерите ќе се случи во 1951 година. Таа била поканета да сведочи во Сенатот, пред Комисијата на Кефаувер, која го истражуваше организираниот криминал. Тогаш ќе стане позната и низ САД, а не само во канцелариите на детективите и истражителите на ФБИ. Цела земја на малите екрани ги следеше настаните во Сенатот.
За време на сведочењето носела бунда, свилени ракавици и голема капа и се однесувала како филмска ѕвезда.
На прашањето од каде им на„пријателите кои и давале пари и подароци“ - пари за тоа, таа рекла дека „нема поим за ништо“. Избегнувала одговори и, на сите им било јасно, дека била глупава.
"Таа беше совршен пример за гангстерски крт. Вооружена, лукава, гламурозна и секси, а пред сè богата", напиша Енди Едмондс во својата книга.
"Нејзиното име стана познато име. Жените ја мразеа, мажите фантазираа за неа и властите се заколнаа дека ќе ја уништат“.
Нејзините саркастични, понекогаш вулгарни одговори ги шокирале и забавувале гледачите. Кога еден од сенаторите од комисијата ја прашал зошто Џо Епштајн ќе и ги даде сите тие пари, таа одговорила:
„Навистина сакаш да знаеш?“, а таа на неговиот потврден одговор рекла:
„Ќе ти кажам зошто. Затоа што пушам најдоброто к.р во градот“.
Кога завршила со сведочењето, морала да се пробие низ толпата новинари, му удрила шлаканица на еден репортер и ги опцула фотографите:
„Се надевам дека атомската бомба ќе падне врз секој од вас“, извикала таа.
После тоа, властите дефинитивно внимавале на неа.
“Тогаш сериозно се зафатиле со нејзиниот раскошен начин на живот, без видливи извори на приход“, напиша Роџерс.
Кога почнале обвинувањата за затајување данок, таа се качила во авион со сопругот и синот и побегнала во Европа. Даночните власти пресметале дека таа затаила повеќе од половина милион долари (денес би биле околу шест милиони). Нејзината куќа и имот биле запленети и продадени за да се исплати даночниот долг. ФБИ ја ставил на листата на најбарани криминалци. Таа била на третото место.
Последните 15 години од животот ги поминала во Европа. Сакала да се врати во САД, но не сакала да оди во затвор.
Не успеала да оди ниту во Куба, ниту во Мексико. Во средината на 1960-тите, таа и нејзиниот сопруг почнале да живеат одвоено.
Со синот се преселила во еден скромен хотел во Салцбург, а живееле од неговата плата која 15-годишникот ја заработил како келнер приправник.
На 22 март 1966 година, Хил го напуштила домот и повеќе не се вратила. Два дена подоцна нејзиното тело било пронајдено во снегот, покрај поток на работ на градот. Таа почина на 10.000 километри од Липскомб, Алабама, каде што е родена 49 години порано.
„Нејзиното палто беше уредно наместено на страна. Во белешката пронајдена со палтото пишуваше дека е „уморна од животот“, напиша Џеф Бурбенк од Музејот на мафијата во 2016 година, на 50-годишнината од нејзината смрт.
По осум обиди успеал да се самоубие, што го констатирал и патологот.
Како и некои други автори, Лиса Таунсенд Роџерс верува дека Хил бил жртва на мафијата.
Наводно, нејзиното убиство го наредил Џо Адонис, кој пред неколку години бил депортиран во Европа, бидејќи се обидела да заработи од дневникот што го пишувала за време на годините со лоши момчиња. Дневникот никогаш не се појави.
